Over hoe Sigi F. zestien jaar geleden bij de raven in Nimmermeer belandde bestaan verschillende verhalen. Moederraaf zegt dat hij als vondeling voor de deur werd gelegd, een mensenkind van nog geen twee weken. Vaderraaf beweert dat ze Sigi F. ‘bedacht’ hebben, dat je soms zo sterk naar iets kunt verlangen of op iets kunt hopen dat het er ineens is. Het verdriet van Sigi F. is een sprankelende en intrigerende vertelling over anders zijn of het verlangen daarnaar. Vol geestige en geestrijke conversaties met de moederraaf die zichzelf literatuurliefhebber, filmkenner en kunstcriticus noemt en vaderraaf die een Freudiaanse psychoanalyticus is, laat Marieke Lucas Rijneveld zich van een heel andere kant zien dan we van hem gewend zijn, met een roman die desondanks koortsachtig onder de huid kruipt.

Lucas Rijneveld (1991) debuteerde in 2015 met de dichtbundel Kalfsvlies, die werd bekroond met de C. Buddingh’ Prijs voor het beste poëziedebuut. In De Volkskrant werd hij vervolgens uitgeroepen tot literair talent van het jaar. Rijneveld groeide op in een gereformeerd boerengezin in Noord-Brabant en woont tegenwoordig in Utrecht, de stad die hem in 2015 het C.C.S. Cronestipendium toekende. Naast zijn bestaan als schrijver werkt hij op een melkveebedrijf.

Zijn debuutroman De avond is ongemak werd bekroond met de ANV Debutantenprijs en stond op de longlist van de Libris Literatuur Prijs. De Engelse vertaling (The Discomfort of Evening) werd bekroond met de prestigieuze International Booker Prize. Zijn tweede dichtbundel Fantoommerrie werd bekroond met de Ida Gerhard Poëzieprijs. Voor de roman Mijn lieve gunsteling, waarvan de vertaalrechten aan 14 landen werden verkocht, ontving hij de F. Bordewijk-prijs en zowel de jury- als de publieksprijs van de Vlaamse literatuurpijs de Boon. In 2022 verscheen zijn derde dichtbundel Komijnsplitsers en het Boekenweekessay Het warmtefort.